Door Progressive Mental Alignment heb ik geen last meer van mijn coeliakie, van mijn glutenintolerantie. Ik ben op 26 augustus 2014 gestopt met mijn glutenvrije en lactosevrije dieet en ik kan zonder problemen eten en drinken wat ik wil. Niet te geloven toch? Had ik wel echt coeliakie?

Ja, ik had de diagnose coeliakie niet zomaar gekregen. Biopten toonden aan dat mijn darmvlokken zeer ernstig beschadigd waren. Ik was echt ziek! De maag-darm-leverarts adviseerde mij meteen te starten met een strikt gluten- én lactosevrije dieet omdat lactose-intolerantie ook vaak voorkomt bij coeliakiepatiënten.

Veel coeliakiepatiënten vertellen je, net als ik, hetzelfde verhaal over hun coeliakiesymptomen: jarenlang klachten; allerlei specialisten bezocht die niets kunnen vinden en je vertellen dat het tussen je oren zit. En dan toch eindelijk en soms bij toeval de diagnose coeliakie. De arts kijkt moeilijk, want een chronische ziekte met als gevolg een levenslang dieet is geen prettige boodschap voor een patiënt. Maar jij bent eigenlijk blij: eindelijk weet je wat er aan de hand is. Je kunt het heft weer in eigen handen nemen en je beter gaan voelen!

Vol goede moed start je met het dieet en je voelt je inderdaad al snel heel veel beter. Zo ging het ook bij mij. Ik was heel gevoelig voor lactose en gluten en hield me dan ook strikt aan mijn dieet. Thuis gescheiden kasten in de keuken, een extra combi-magnetron voor mij en aparte handdoeken en theedoeken. Dat was allemaal goed te doen. Het hele gezin werd steeds schoner!

Wat ik vervelend vond was dat je niet zomaar even ergens iets kon gaan eten of een kopje koffie kon gaan drinken, en dat je altijd de angst had dat je ziek zou worden. Ook in restaurants waar ze dachten dat ze heel secuur waren, bleek een foutje zo gemaakt. En ik had al last van een spoortje van gluten…

Toch kun je met al deze dingen goed leven als je ervaart dat het dieet je helpt. Maar… mijn energieniveau daalde na een tijd toch weer behoorlijk. De behandelend arts zei dat dat een normaal verschijnsel is bij deze auto-immuunziekte. Dat vond ik raar want toen ik startte met mijn dieet ging mijn energie immers met sprongen vooruit. Ik besloot een homeopathisch arts te bezoeken. Die gaf mij een middel dat goed hielp. Maar na een half jaar gebeurde er weer hetzelfde. Geen energie meer. Ander middel geprobeerd. Dat hielp weer een poosje en toen ook niet meer. Weer een ander middel mee naar huis. En daar werd ik alleen maar futlozer van. Het leek wel of de bodem van mijn energieput was bereikt. Ondanks mijn strenge dieet. Ook merkte ik dat er steeds andere levensmiddelen bijkwamen die ik niet meer kon verdragen. Bijvoorbeeld eieren. Of grapefruit. Dit hoor je van veel coeliakiepatiënten. De een kan behalve tegen gluten niet meer tegen mandarijnen, een ander niet meer tegen paprika. En beiden hebben niets met gluten te maken. Ik ging me meer en meer afvragen wat er nou toch aan de hand was, wat zat hierachter?

Iemand vertelde mij dat Progressive Mental Alignment de oplossing voor mijn ziekzijn bood. Ik vond dat een aanlokkelijk idee maar kon het eigenlijk niet geloven. Mijn lichaam had toch duidelijk laten zien en voelen dat ik ziek was. Hoe kan een therapie gebaseerd op vragen dan helpen in plaats van dat je met iets fysieks aan de slag gaat zoals een dieet? Aan de andere kant: het dieet hielp niet genoeg. Diep van binnen wist ik al lang dat er iets ‘achter’ mijn ziekte zat. Want waarom kwam de vermoeidheid terug? Waarom kon ik steeds meer dingen niet eten? Ik heb op een bepaald moment letterlijk gedacht: “Straks kan ik niets meer eten. Dan ga ik dood”. Zou ik door het proces van informatieopslag in mijn hersenen te volgen de oorzaak van mijn ziekte kunnen wegnemen? Zou Progressive Mental Alignment kunnen helpen? Ik dacht: “Baat het niet, het schaadt ook niet”. En ik besloot een sessie te doen bij een PMA coach.

Door met PMA aan de slag te gaan ontdekte ik dat ik al heel jong het idee had dat ik er niet mocht zijn. Voor mij de reden om problemen te krijgen met voeding. Daar was ik me niet van bewust. Bewust had ik niets tegen voedsel. Waarom zou ik ook? Ieder mens weet dat je moet eten om gezond te kunnen leven. Maar onbewust had ik de overtuiging dat ik niet mocht bestaan. Daardoor had ik een auto-immuunziekte ontwikkeld die ervoor zorgde dat mijn lichaam zichzelf aanviel en mijn darmvlokken ernstig beschadigd werden. Mijn darmen konden voedingsstoffen niet goed meer opnemen. Ik besefte dat ik jaren met deze schadelijke overtuiging geleefd had. En dat dat niet hoeft. Ieder mens mag er zijn, ik ook. Ik wist op dat moment, op 26 augustus 2014, dat gluten en lactose, vlees en ander voedsel niet het probleem voor mij vormden. Ik ging weer alles eten wat ik wilde en ik kon er ook van genieten. In mijn blogs ‘Nooit meer bang voor eten’ en ‘Bewust gezond en vrij’ kun je meer hierover lezen.

Je bewust worden van je overtuigingen, beschikken over de informatie die in je hersenen opgeslagen is, geeft je de mogelijkheid om echt te kiezen. In plaats van dat je (onbewust) je leven laat bepalen, kun je jouw leven gaan leiden: bewust gezond en als een vrij mens.

Ik besef dat ik met mijn verhaal over coeliakie tegen de opvattingen van de reguliere geneeskunde inga. Maag-darm-leverartsen stellen dat er maar één manier is om coeliakie te behandelen: je moet je leven lang een glutenvrij dieet volgen. Ik vertel hier mijn persoonlijke ervaring. Als coach zal ik jou nooit garanderen dat je geneest van coeliakie. Jij bepaalt immers hoe ver je wilt gaan tijdens de coaching. Want jij voelt wat er in jezelf gebeurt. Het is jouw leven en jouw beslissing.

Mijn leven is totaal veranderd. En ik ben zo enthousiast hierover dat ik ben gaan coachen met behulp van PMA. Als je meer wilt weten ben je van harte welkom!